De stoel schuift voort (verschenen in 'Verdoofde woorden worden wakker' Poemtataprijs 2011) 

Mijn draad des levens houdt op

rond de stoel des doods te dansen

het zicht ziet niet langer meer

en de klucht draaft door

ijlend trekt jouw lucht mijn golven van kleur

verzuchtend word ik wakker

bloeddorstige stakker

en dan zie ik jou weer hangen

tussen kop en schotel

je zit me gegoten als pigment

maar het is alleen de dood die went

telt

in the end

Enkel de stoel schuift voort.