De Venusovergang 

 

De Venusovergang 6 juni 2012
 
 
Het bloed kruipt toch 
waar het niet gaan gaan: 
-zelfs tijdens deze laatste 
Venusovergang-
 
Ziet het slingeren op zijn weg! 
Tussen alle struiken door, 
ook de knokige, de eenpotige, 
opwaarts, rond de poort
langs verbrokkelde muren, 
en dan via de paarse 
clematis slingerend 
tot aan de rotonde tussen 
haar teenslippers.
 
Ze ademt rustig.
 
Oeps, ze schrikt: 
Het wegdek van haar 
nagellak is békrast?!
 
Foutje!  
Zo hoort het niet volgens 
de vrouwenboekjes...
Alle hoofden schudden:: 
'Alsof ze precies wéér 
geen tijd had wat aan zichzelf 
te werken, of aan Haar weg 
-en WIJ hadden het haar 
nog  ZO gezegd! '
 
Dit foutje onderweg herstellend 
rent ze terug naar cijferbaas, 
nieuwe man, verslagen ex, 
naar al haar hobby's en 
die van alle (ADHD) kinderen 
waarvoor ze -heeft ze gelezen-
suikervrij kookt, uit troost en liefde 
voor de samengestelde kroost;
zichzelf in haar taxi troostend 
aan een gans pak chemische koekjes 
 
Haar adem jaagt.
 
Oeps, ze schrikt:
'Zoveel mensen, zoveel wensen.
Wie is ze nu eigenlijk aan 
het bedriegen 
met zoveel caloriëen?'
 
Foutje!
Opnieuw faalt ze volgens de 
vrouwenboekjes... 
Alle hoofden schudden:
'Alsof ze precies wéér 
geen tijd had aan zichzelf 
te werken, en kijk die hangende 
(pas bevallen) buik!? -en WIJ 
hadden haar toch ZO over
over ALLE mogelijke diëten verteld?'
'Ach, vooral ZIJ blijkt niet perfect'
 
Haar bloed kookt.
Het loopt over. 
En geeft zich dan over. 
 
Ze ruikt de paarse clematis.
Zo ademt ze weer rustig .
Het voedt haar mentaal bewust.
 
O, wat hebben ZIJ gelijk!  
 
Zo perfect die imperfectie,
van haar levenslandschap: 
gepokt, geblutst, gemazeld 
door haar liefde voor het leven, 
blauw en rood tussen het blanke 
wit , vol littekens, intussen blij; 
als teken dat ze voluit heeft geleefd. 
 
Vooral die amputaties die 
met het blote oog niet te zien 
zijn, draagt ze nu pas trots 
met de schouders rechtop. 
Soms zakken haar pilaren 
door de omgevingsdrukte  in, 
maar dan herinnert ze zich 
weer dat ze niet alles moet  
geloven dat haar brein  
haar soms blauw opdisselt, 
en zeker niet hetgeen 
de maatschappij of mensheid 
haar haar strot inslist. 
 
Schaamte is nog steeds een erfenis   
van de religieuzen, overgenomen 
door trendy psychologen.
Een nieuw aflaatmiddel
in deze bekenteniscultuur:
maatschappelijke tendens,  
dit historische uur 
 
Hij zegt: 
'Er is nog veel werk aan de
menselijke beschavingswinkel, 
er zijn engelen en duivels en 
alles ertussen in en zal het nog 
wel honderden jaren duren,
misschien wel nooit, 
ofwel als Venus
al tien keer voor de zon 
is geschoven'
 
Zij zegt: 
'De liefde blijkt dé nieuwe religie.
Liefde is de nieuwste trend 
die iedereen wenst 
maar voor niemand 
onvoorwaardelijk went.
Het sprookje van : 
één man, liefst nieuw, 
één vrouw, liefst mooi 
voorgoed samen:  de droom 
twee kindjes, twee banen 
één huis plus vakantiehuis
het Hollywood-sprookje met 
een happy end dat hier en daar 
door stress lijkt te ontploffen: 
net zoals elke nieuwe trend.'
 
Ze ademt weer rustig.
Ruikt de paarse clematis. 
En denkt : 
 
Het zijn de verwachtingspatronen 
die levens kapot maken, ook 
de facebooks, de tv, de media 
en roddelpers doen 
doen hier commercieel 
lustig en kwistig aan mee
 
Enkel het zijn hoe je 
zelf bent telt en -na 
moeizame aanvaarding-: 
went -zoals de heuvels van 
brokeback mountain en 
de venusovergangen hun 
geheimen niet meteen prijs geven-
blijft het zoeken naar de 
juiste weg van ieders bloed 
dat altijd kruipen 
zal waar het niet 
gaan kan
 
 
Dus nam ze een besluit: 
ze gooide de koekjes, 
de vrouwenboekjes,
de mensen en 
al hun wensen
eruit.
 
Werd verdraagzaam 
voor zichzelf
en kreeg zo respect 
voor het bloed
dat in haar en éénieder 
kruipt.
 
Toen dankte ze 
de Venusovergang, 
voelde haar bloed suizen 
en merkte hoe dit, in rust, 
zichzelf vol liefde 
bedruipt.